Det e bedre å ikkje vette kor dagan går

Det å ikkje vette kati en så står deg nær skal førlate denna værdn e så mykkje bedre enn å vette at det ikkje e så lenge ijænn. Fikk vette igår at min kjære Far ikkje har så lenge ijænn blandt åss. Nåkka som e sinnsykt frustreranes å tenke på. celle jifta funke ikkje, så no har dem ikkje meir behandling tell han. Å stå på sidelinja å se det skje andre e ille nokk, men når man e i det sjøl så e det uutholdeli tongt å se en pærson man har hadd heile live førsvinne ut av det. Han e ikkje forn enda, men det e så ufatteli irriteranes å tenke at tell jul så e han ikkje blandt oss lenger! Kordan skal man takle det? Må jo bare tenke positivt ,han e gammel å har fådd levd live sett fult ut å har fådd adoptere en onge som han har førguda over alt åsså har han jo fådd åss barnebarnan som førgude han å han oss . Han har fådd sedd alt live har å by på, både det fine å det triste. Å han har bestandi hadd kona si ve sia si jønna utallie år, å ho mor ho står enda ved sia av han uansett kor tongt dettan e før ho. Der kan man se kordan et ækte ækteskap skal være.
Sjøl om man ikkje skal ta sårgan på forskudd så prøve eg å tenke kordan dagan/live vill bli ætter at han ikkje e med åss lenger. Man kan forberede seg på alt bortsett fra å møste nån.
Har møsta to goe kompissa i sommar å reagerte førsjelli begge gangan ,va jo ikkje akkurat forberedt på det, men uansett så kan man ikkje forberede seg på å møste nån. Det går bare ikkje,man veit aldri kordan man vil takle det eller de rundt deg.
Kan ikkje få sakt nokk kor utruli heldi eg har vært med en bestefar som han, sjøl om han ikkje e min biologiske så e han min ækte bestefar. Blod e ikkje kjukkar en vann!!! Det har han lært meg.

Kjenne eg blir førbanna over alle dissan dårlienyheitn som hæng over meg å alle e varsla om død..